За 150 лет до Колумба. Итальянские моряки знали об Америке задолго до «официального» открытия

Новый анализ документов предполагает, что моряки из родного города Христофора Колумба знали об Америке еще в 1345 году.

Изучая рукопись под названием Cronica universalis миланского монаха Гальванеуса Фламмы, которую он сделал в 1345 году, специалист по средневековой литературе из Миланского университета Паоло Кьеза нашел упоминание о территории, известной нам как Северная Америка, сообщает phys.org

Читайте лучшие материалы раздела на странице «Фокус. Технологии и наука» в Facebook

По словам Кьеза, в рукописи говорится о том, что моряки из Генуи уже знали о земле, известной как «Маркланд», о которой говорится в древнеисландских источниках. Сейчас считается, что это территория полуострова Лабрадор на востоке Канады или острова Ньюфаундленд у ее берегов.

Гальванеус Фламма был монахом-доминиканцем из Милана. Рукопись Cronica universalis считается одной из его возможных последних работ. Монах хотел описать историю всего мира от «сотворения» до момента написания.

О чем говорят в порту Генуи?

По словам Кьеза, в рукописи Гальванеус описывает слухи, дошедшие до моряков из Генуи о землях на крайнем северо-западе, которые могут быть выгодными для торговли. Также в своем историческом документе монах описывает Гренландию, настолько подробно, насколько ему позволяли имеющиеся в то время сведения о ней.

Кьеза утверждает, что Cronica universalis дает доказательства того, что новости об американском континенте, которые были получены из скандинавских источников, достигли Италии за 150 лет до Колумба.

В своей работе Гальванеус Фламма описывает «Маркланд», как территорию, где растет много деревьев и обитает много животных. Это описание мало чем отличается от описания данной территории в «Саге о Гренландцах» — исландской сага, описывающей путешествие викингов в Гренландию и Америку.

Каталонский атлас мира. 1375 год. [+–]

Фото: wikipedia

Монаху можно верить

«Я думаю, что Гальванеусу Фламму можно доверять», — говорит Кьеза, «Ведь известно, что морские карты 14 века, созданные в Генуе и Каталонии, дают более точное географическое представление о северных землях, это происходило скорее всего из-за прямых контактов между торговцами с юга и с севера Европы».

По словам Кьеза, нет доказательств того, что итальянские или каталонские моряки бывали в Исландии или Гренландии в то время, но они, могли покупать на севере товары для продажи в Средиземноморском регионе.

«Генуэзские моряки возможно, привезли в свой город разрозненные новости об этих землях, которые они слышали в северных гаванях от местных моряков», — говорит Кьеза.

Генуя. 1493 год. [+–]

Фото: wikipedia

Генуя и Колумб

Генуя, которая находится на северо-западном побережье Италии, в описываемый период была одним из крупнейших морских портов Европы. Генуэзская республика в течение нескольких веков играла одну из важнейших ролей в политической и экономической жизни Европы в 11-17 веках. Здесь в 1451 году родился Христофор Колумб, сейчас его имя носит международный аэропорт Генуи.

КОЛУМБ Христофор

испанский мореплаватель, адмирал (1492), вице-король «Индий» (1492), первооткрыватель Саргассова и Карибского морей, Багамских и Антильских островов, части северного побережья Южной Америки и карибской береговой черты Центральной Америки. Среди великих деятелей мировой цивилизации мало кто может сравниться с Колумбом по числу публикаций, посвященных его жизни, и одновременно по обилию «белых пятен» в биографии. Более или менее уверенно можно утверждать, что по происхождению он генуэзец и ок. 1465 г. поступил на генуэзский флот, через некоторое время получил тяжелое ранение. До 1485 г. плавал на португальских судах, жил в Лиссабоне и на островах Мадейра и Порту-Санту, занимаясь торговлей, составлением карт и самообразованием. Не выяснено, когда и где он составил проект западного, по его мнению, кратчайшего морского пути из Европы в Индию; проект был основан на античном учении о шарообразности Земли и на неверных расчетах ученых XV в. В 1485 г. после отказа португальского короля поддержать этот проект Колумб перебрался в Кастилию, где с помощью андалусских купцов и банкиров добился организации под своей командой правительственной морской экспедиции. Первая экспедиция (1492-1493) в составе 90 человек на трех судах – «Санта-Мария», «Пинта» и «Нинья» – вышла из Палоса 3 августа 1492 г.

, от Канарских островов повернула на запад, пересекла Атлантический океан, открыв Саргассово море, и достигла острова в Багамском архипелаге, названного путешественником Сан-Сальвадор, где Колумб высадился 12 октября 1492 г. (официальная дата открытия Америки). Долгое время (1940-1982) Сан-Сальвадором считался остров Уотлинг. Однако, наш современник американский географ Дж. Джадж в 1986 г. обработал на компьютере все собранные материалы и пришел к выводу: первой увиденной Колумбом американской землей был остров Самана (120 км юго-восточнее Уотлинга). 14-24 октября Колумб подходил еще к нескольким Багамским островам, а 28 октября – 5 декабря открыл часть северо-восточного побережья Кубы. 6 декабря достиг острова Гаити и двинулся вдоль северного берега. В ночь на 25 декабря флагман «Санта-Мария» сел на риф, но экипаж спасся. Впервые в истории мореходства по приказу Колумба под матросские койки были приспособлены индейские гамаки. Колумб на «Нинье» 15 марта 1499 г. вернулся в Кастилию. Политическим резонансом плавания Колумба явился «папский меридиан»: глава католической церкви установил в Атлантике демаркационную линию, указавшую соперничавшим Испании и Португалии различные направления для открытий новых земель. Вторая экспедиция (1493-1496), которую возглавил адмирал Колумб, в должности вице-короля вновь открытых земель, состояла из 17 судов с экипажем 1,5-2,5 тыс. человек. 3-15 ноября 1493 г. Колумб открыл острова Доминика, Гваделупа и около 20 Малых Антильских островов, 19 ноября остров Пуэрто-Рико. В марте 1494 г. в поисках золота совершил военный поход в глубь острова Гаити, летом открыл юго-восточный и южный берега Кубы, острова Хувентуд и Ямайку. В течение 40 дней Колумб обследовал южное побережье Гаити, завоевание которого продолжил в 1495 г. Но весной 1496 г. отплыл домой, завершив второе плавание 11 июня в Кастилии. Колумб известил об открытии нового пути в Азию. Начавшаяся вскоре колонизация новых земель вольными поселенцами обходилась испанской короне очень дорого, и Колумб предложил заселять острова уголовниками, вдвое сократив им срок наказания. С огнем и мечом, грабя и разрушая страну древней культуры, по земле ацтеков – Мексике – прошли военные отряды Кортеса, по земле инков – Перу – отряды Писарро.

Третья экспедиция (1498-1500) состояла из шести судов, три из которых сам Колумб повел через Атлантику. 31 июля 1498 г. открыл остров Тринидад, вошел в залив Пария, обнаружил устье западного рукава дельты Ориноко и полуостров Пария, положив начало открытию Южной Америки. Выйдя в Карибское море, подходил к полуострову Арая, открыл 15 августа остров Маргарита и 31 августа прибыл на Гаити. В 1500 г. по доносу Колумб арестован и, закованный в кандалы (которые потом хранил всю жизнь), был отправлен в Кастилию, где его ждало освобождение. Добившись разрешения продолжать поиски западного пути в Индию, Колумб на четырех судах (четвертая экспедиция, 1502-1504) достиг 15 июня 1502 г. острова Мартиника, 30 июля – Гондурасского залива, где впервые встретил представителей древней цивилизации майя, но не придал этому значения. С 1 августа 1502 по 1 мая 1503 гг. открыл 2000 км карибских берегов Центральной Америки (до залива Ураба). Не найдя прохода к западу, он повернул на север и 25 июня 1503 г. потерпел крушение у берегов Ямайки. Помощь из Санто-Доминго пришла только через год. В Кастилию Колумб вернулся 7 ноября 1504 г. уже тяжело больным. Болезнь, бесплодные и тягостные переговоры с королем о восстановлении прав, безденежье подорвали последние силы Колумба, и 20 мая 1506 г. он умер. Его открытия сопровождались колонизацией земель, основанием испанских поселений, жестоким порабощением и массовым истреблением отрядами конкистадоров коренного населения, названного «индейцами». Колумб не был первооткрывателем Америки: острова и побережье Северной Америки посещались норманнами за сотни лет до него. Однако только открытия Колумба имели всемирно-историческое значение. То, что он нашел новую часть света, было окончательно доказано плаванием Магеллана. Роста Колумб был выше среднего, крепкого и ладного телосложения. Его рыжеватые в юности волосы рано поседели, отчего он выглядел старше своих лет. На продолговатом морщинистом и обветренном лице с бородкой выделялись живые голубые глаза и орлиный нос. Его отличали вера в божественное провидение и предзнаменования, и в то же время редкостная практичность, болезненное самолюбие и подозрительность, страсть к золоту. Он обладал острым умом, даром убеждения и разносторонними познаниями. Колумб был дважды женат и имел двоих сыновей. Его имя носят: государство в Южной Америке, провинция Канады, Федеральный округ и река в США, столица Шри-Ланки, а также множество рек, гор, озер, водопадов, мысов, городов, парков, скверов, улиц и мостов в разных странах. В Барселоне поставлен памятник Колумбу (1882-1888, архитектор К. Буичас, скульпторы Х. Льимона и А. Виланова).

ХРИСТОФОР КОЛУМБ: ӨМІРБАЯНЫ, ЖОБАЛАРЫ, САЯХАТТАРЫ, ӨЛІМІ

Христофор Колумб (1451-1506) — Американы, сол кезде Батыс Еуропа мен ежелгі әлемге белгісіз болған жерді ашқанымен танымал болған зерттеуші, штурман, саудагер және картограф.Ол дәмдеуіштер мен жібек с

Мазмұны:

Христофор Колумб (1451-1506) — Американы, сол кезде Батыс Еуропа мен ежелгі әлемге белгісіз болған жерді ашқанымен танымал болған зерттеуші, штурман, саудагер және картограф.

Ол дәмдеуіштер мен жібек сияқты қымбат тауарлармен сауда жасау үшін Еуропадан Қиыр Шығысқа тікелей жол іздеді. Ол жаңа қадам тапқысы келді, өйткені басқалары қаныққан және қауіпті болды. Алайда ол кетіп бара жатқанда мүлде басқаша нәрсе тапты.

Ол Жапонияға жол болар еді деп ойлаған ол Кариб теңізіне, Орталық және Оңтүстік Америкаға алғашқы еуропалық экспедицияны жасай алды. Кең таралған нанымға қайшы, еуропалықтардың көп бөлігі, әсіресе білім ала алатындар, жерді сфера ретінде қабылдады. Грек өркениетіне еніп кеткен наным.

1492 жылы 12 қазанда Колумб және оның адамдары Кариб теңізінің аралдарын алғаш рет көрді, дегенмен олар 1498 жылы зерттеушінің үшінші саяхатына дейін ғана Америка материгіне, Париа түбегінде, қазіргі Венесуэлаға қол тигізді.

1506 жылы 20 мамырда Христофор Колумб қайтыс болды, ол кепілдендірілгеннен айырмашылығы кедейлікте қайтыс болған жоқ, бірақ Кастилия қызметіндегі ерліктері үшін қомақты табыс тапты. Оның жерленген жері тарих бойында біраз қайшылықтар тудырды.

Маңызды деректер

ХV ғасырда теңіз күштерінің қарқынды дамыған патшалығы Португалия болды. Колумб өзінің жоспарын португалдықтарға көтергеннен кейін, олар оны басқалар сияқты бас тартты. Алайда, Кастилия монархы ішкі қақтығыстармен айналысқанымен, оның ұсынысына қызығушылық танытты.

Изабель ла Католика қабылдағанымен, ол штурманды бірнеше жыл күтті, сайып келгенде, ол жобаны қолдауға бел буды, ол оған өте аз үлес қосты және нәтиже бойынша көп пайда табады, өйткені бұл, сөзсіз, бұл жетістік.

Егер штурманға берілетін артықшылықтардың ішінде, егер оның жобасы сәтті болса, онда ол саяхаттарда таба алатын жерлерінде сатылатын барлық заттардың 10% -ы, сондай-ақ аталған жерлердің адмиралы мен вице-министрі лауазымдары қарастырылған.

Халық арасында «үш каравель» деп аталатын үш қайықпен Колумб 1492 жылы 3 тамызда жолға шықты. Олар Испаниядағы Палос портынан сапарға шыққан кезде экипаж Жапонияға жол табамыз деп үміттенді.

Саяхаттар

Канар аралдарында оларды 6 қыркүйекке дейін созған кідірістен кейін, штурман мен оның адамдарының саяхаты шынымен басталды, олар 1492 жылы 12 қазанда Багам аралдарына жетті, содан кейін Кубаға және ақыры Лаға кетті. Испан (қазіргі Санто-Доминго).

Ол 1493 жылдың наурызында Кастилияға оралды, тек қыркүйекте тағы бір рет теңізге шықты. Бұл жағдайда саяхатшы Христофор Колумб 1496 жылы Еуропаға оралғанға дейін Гвадалупа, Пуэрто-Рико және Ямайкаға сапар шекті.

Үшінші экспедициясы үшін адмирал 1498 жылдың ортасында Еуропадан кетіп, Кабо-Вердеге, содан кейін 31 шілдеде Тринидад аралына жетті. Көп ұзамай ол өзінің зерттеуін Ориноко сағасы маңында «Бока де Драго» деп атаған жерде жалғастырды.

1498 жылы 4 тамызда генуездіктер алғаш рет Америка құрлығына, қазір Макуро деп аталатын жерге аяқ басты.

Ол Испаньолаға оралған кезде, ол тілсіз халықты тапты, олар тіпті Еуропаға эмиссарларын жіберіп, оны сол жерлердегі үкіметті нашар басқарды деп айыптады.

Соңғы сапар

Көп ұзамай аралға испандық шенеунік келіп, Христофор Колумбты тұтқындады, ол Испаниядағы корольдерден кешірім сұрау арқылы босатылды, бірақ беделіне нұқсан келтірді.

Оның соңғы сапары қазіргі Гондурас, Никарагуа, Панама және Коста-Рика жағалауларын бағалау мүмкіндігі бола отырып, 1502 жылы өтті. Ол сонымен қатар Кайман-Брак және Кіші Кайман аралдарын ашты.

Өмірбаян

Ерте жылдар

Христофор Колумб Генуяда дүниеге келген, мүмкін 1451 жылы 31 қазанда. Оның анасы Сусанна Фонтанаросса деп аталады, ал әкесі Доменико Коломбо, ол сонымен қатар тоқыма бизнесімен айналысқан саудагер болған.

Генуялықтардың 5 ағасы болған, Бартоломе оған ең жақын адам болған, сонымен қатар Колумб сияқты теңізші ретінде өмірге әрдайым бейім болған. Джакомо, керісінше, өзін әкесімен бір кәсіпке бағыштап, тоқыма кәсібін ерте үйренді.

Джованни өмірден ерте озды. Христофор Колумбтың жалғыз бианчета атты әпкесі туралы көп біле бермеді, өйткені ол сол уақыттағы жазбаларда кездеспейді.

Оның шығу тегі туралы көптеген гипотезалар болғанымен, уақыттың көптеген құжаттарында мамандар куәландырған, оның Генуядан шыққандығы дәлелденген, мысалы, мэраазгода, ұлы Диего Колонның өсиеті және басқалар.

Алайда, оның тууы мен шығу тегі туралы ең кең таралған теориялардың қатарына Колумбтың каталан, галисий, португал, исфан тектес исфандар екенін және сенімді дәлелдермен расталмаған сансыз гипотезалар екенін дәлелдейді.

Білім

Оның ресми білімі өте қысқа болды деп ойлайды, өйткені ол өте ертеде, өзі айтқандай, теңізге кетті. Ол матростық жаттығуын 10 жасында бастаған деп болжануда.

Алайда оның ұлы Фернандо жазған, кейбіреулер оны өте жағымпаз деп санаған өмірбаянында Колумб Павияда әріптер мен космографияны зерттеген деп көрсетілген.

Ол латын, генуа, португал және испан тілдерін білген деп саналады. Ол олардың ешқайсысында керемет болмаса да, ол оқуды немесе әңгімелесуді сәтті өткізе алды.

Ол астрономия, география және тарих сияқты қызығушылық танытқан түрлі пәндер бойынша өзін-өзі оқытты. Оның болашақта теңізге шығатын жолды іздеуіне үлкен әсер еткен кітаптардың бірі болды Марко Полоның саяхаттары.

Кейбір жағдайларда оның жақсы түсінуіне бірден-бір кедергі оның өз заманындағы ер адамдарда жиі кездесетін қатты діни бағыты болды.

Алғашқы сапарлар

Шамамен 1470 жылы Колондар Савона деп аталатын жаңа қалаға қоныстанды, өйткені олардың әкелері жергілікті тавернаға ие болды. Біраз уақыттан кейін жас Кристобал Рене-де-Анжу кемесінде теңізші ретінде дебют жасады, оның мақсаты Неапольді қайтарып алу болды.

1473 жылы Колумб Генуя Республикасында әйгілі әр түрлі үйлердің коммерциялық агентіне шәкірт болды. Олар олармен теңізде қалай жұмыс істеуге болатынын білетін ескі континент арқылы саяхаттарын бастады.

Сауда саласындағы алғашқы сапары оны Эгейдегі Генуя аймағына, Хиосқа алып барды. 1479 жылы мамырда ол Еуропаның солтүстігіне кетті, ол жерде Бристольде (Англия), Гэлуэйде (Ирландия) болды және 1477 жылы Колумб Исландияға сапар шекті.

Генуялықтар Лиссабонға оралған кезде, ол жұмыс істейтін коммерциялық фирмалардың бірінің штаб-пәтері болған кезде, оның ағасы Бартоломе қалада қоныстанғанын анықтады.

Осы кезеңде ол португалдықтардың жергілікті көпестер жүретін жолдарымен танысты. Ол, әрине, Канар аралдарында болған, ал кейбіреулері Гвинеяға жете алды дейді.

Неке

Христофор Колумб Лиссабонда болған кезінде Фартия Монест Перестрелло есімді ақсүйек қызмен, Бартоломеу Перестреллоның қызымен және оның әйелі Изабель Монизмен кездесті.

Бартоломеу Перестрелло Мадейра аралдарының отарлаушысы болған және жергілікті роялтимен үлкен байланыста болған; Сонымен қатар, Фелипа Лиссабондағы Сантьяго орденінің командирі болды, оның қожайыны Португалия королі болды.

Колон мен Мониз шамамен 1479 жылы үйленді, ал олардың ұлы Диего 1480 жылы дүниеге келді. Сол кезде Колон өзін Португалия жолында сауда-саттыққа арнап, Португалия королін Ципангоға баратын жолында қолдау көрсетуіне сендіруге тырысты.

Португалдықтардың мақұлдауына ие болмайтынын көріп, Колумб 1485 жылы Испанияға кетті. Шамамен үш жылдан кейін ол өзінің ұлы Диегоны іздеу үшін Португалияға оралды, өйткені ол болмаған кезде Фелипа қайтыс болды.

Жаңа махаббат

Христофор Колумбтың оған үйленбегенімен, басқа серіктесі болған. Ол Испанияда Беатрис Энрикез де Аранамен кездесті. Ол 20-ға толмаған жас жетім бала болатын.

Испан әйелімен бірге оның Фернандо есімді жалғыз ұлы болды, ол 1488 жылы дүниеге келген және генуалық штурман заңдастырған. Колумб қайтыс болғанда, ол өзінің мұрагері Диегодан өзінің күңінің жағдайын жасауды қалдырды, дегенмен зерттеушінің ұлы өгей шешесіне онша назар аудармады.

Колумб жобасы

Жібек жолы орта ғасырлардың ең маңызды сауда жолдарының бірі болды. Ол арқылы жүздеген қалаған тауарлар Қиыр Шығыстан Еуропаға жеткізіліп, сол жерде сауда жасалды.

Моңғол империясының шыңына шыққан кезін және саяхаттарын сипаттаған ең танымал саудагерлердің бірі — Марко Поло, ол өмірбаянында өзі білетін жерлердің пейзаждары мен байлығы мәңгі қалды.

Құбылай хан территориясы бөлінгеннен кейін және одан кейін Константинополь мұсылмандарға өткеннен кейін, бұл аймақта сауда жасамақ болған саяхатшылардың қауіпсіздігіне кепілдік берілмеді.

Паоло дал Позо Тосканелли Еуропа, Жапония және Қытайдағы есептелген орындарын көрсететін картаны жасады. Ол оны Португалия королі Альфонсо V-ге сыйлады, бірақ бұл монархта қызығушылық тудырмады. Содан кейін ол көшірмесін 1474 жылы Колумбқа жіберді.

Тосканелли жасаған және Колумб қол жеткізген картада ол Жапонияны Мексика орналасқан жерге жақын орналастырды. 1480 жылы келді, Христофор Колумбтың Ципангоға ең жақсы жолды табуға деген қызығушылығы пайда болды.

Ақаулар

Алайда, Тосканеллиде үлкен қате есептеу болды, демек, Колумбтың өлшеулері болды: бастапқы арақашықтық итальяндық миль емес, арабта болды.

Содан кейін, генуалықтар Ципангоны шамамен 2500 теңіз милі аралығында іздеуді ойлады Антилия және Жапония. Шындығында Канар аралдары мен Жапония арасында 10700 теңіз милі бар.

Колумбус жерді дөңгелек деп санаған санаулы адамдардың бірі болды деген пікірдің дұрыс еместігін атап өткен жөн, өйткені Аристотельден бастап планета сфера деп қабылданған.

Жердің өлшеміне қатысты ең дәл жуықтамалар біздің эрамызға дейінгі үшінші ғасырда Эратосфен жүргізген, шамамен екі жүз жыл өткен соң Посидоний растаған.

Қаржыландыру

Альфонсо V және оның ұлы Хуан II заманында Еуропада өзінің навигаторларының ерліктерімен ең танымал корольдік Португалия болды. Христофор Колумб Лиссабонда құрылған кезде ол өзінің Үндістанға жасаған экспедициясы үшін қаржы табу үшін патшаның құлағына жақындауға тырысты.

1483 — 1485 жылдар аралығында Португалия королі Колумбты күдіктендірді, бірақ үш сарапшы оның жоспарын талдауы керек деп есептеді: Диего Ортиз, Мастер Родриго және Мастер Визиньо бұл жобаның есептеріндегі қателіктерден басқа өте қымбат және қауіпті екенін түсіндірді. Генуалықтар.

Демек, Португалия Колумбтың жоспарына жоқ деп жауап берді, дегенмен ол сұраныстары әлдеқайда қарапайым болған басқа теңізшілерді қолдай берді.

Фортум Колумбтың туған жері Генуяда да, көршілес Венецияда да өзгерген жоқ. Дәл осындай жағдай оны Англия королінің алдына әкелгенде болды, ол үшін Бартоломе Колон сеніп тапсырылды.

Испан үміті

Кастилия патшалығы Христофор Колумбтың келесі мақсаты болды. Кейбіреулердің айтуынша, ол шамамен 1485 жылы келіп, оны кейбір патшалармен дос болған, олар оны Изабель патшайымның сенімі Эрнандо де Талавераға ұсынуға лайықты деп тапқан.

Генуездіктер Кордоваға барды, сол кезде Кортес құрылды және Талавераның көмегі арқасында патша оған 1486 жылы көрермен сыйлады. Изабель оны қарау үшін ұсынуы керек деп түсіндірді, бірақ мәселе шешіліп жатқан кезде ол оған зейнетақы.

12000 мараведилер көп болған жоқ, бірақ олар үміт алауын Колумбтың бойында біраз уақыт ұстап тұруға көмектесті. Гранададағы проблемалар тоқтаған жоқ және кеңес Португалия сияқты генуалықтардың саяхатын қаржыландырудың ақылға қонымды еместігін анықтады.

Алайда, Изабель Христофор Колумбқа бұл идеяны толығымен жоққа шығарғысы келмейтіндігін айтты.

Басқа көкжиектер

Колумб алдымен патша өзін зерттеушінің жобасына деген қызығушылығын қайта қалпына келтіруге шешім қабылдаған кезде өзін-өзі қамтамасыз ету үшін өзін кітаптар мен карталарды сатуға арнағанымен, кейінірек ол қаражат іздеуді басқа жерден жалғастыруды шешті.

Португалияға қайтып оралды (1488 ж.), Фелипа қайтыс болғаннан кейін жалғыз қалған ұлы Диегоны, күні белгісіз. Сол кезде ол мүмкіндікті пайдаланып, сізді тағы да өз жобасының есігін жауып тастаған Джон II корольмен таныстырды.

Португалия өзінің қызығушылығының көп бөлігін жоғалтты, әсіресе Бартоломе Диастың ашылуында: Африка бағыты, ол Үміт мүйісін тапқанда.

Колумб сонымен бірге өзін Медина-Сидония герцогына ұсынды, ол оның жоспарымен де жұмыс істей алмады, содан кейін Мединасели герцогына барды, ол бұл жобаға ашық қызығушылық танытып, оны екі жыл бойы өз елдерінде қабылдады.

Изабель Христофор Колумбтың қайда екендігі туралы білгенде, ол Кастилия жерлеріне қайтып оралғысы келетіндігін және мұсылмандармен текетірес аяқталғаннан кейін штурманның өтінішіне соңғы үкім шығаруға қамқор болатынын хабарлау үшін оны іздеу үшін елші жіберді.

Келісім

Ақырында, Христофор Колумб көптен күткен қолдауды алды, бірақ бұл оңай болған жоқ. Ол 1491 жылы Гранадада королевамен бірге аудиторияға қатысқанда, сұрақ генуалықтардың жоғары талаптарына байланысты қайтадан жоқ деп жауап берген сарапшылар кеңесінің алдында жаңа дауыс беруге ұсынылды.

Алайда, Изабель патшайымда жұмыс істеген Луис Сантанг Колумбқа араша түсіп, егер жоба сәтсіздікке ұшыраса, Испания ұтылмайтынын және шығысқа жаңа бағыт табылса, көп пайда табатынын түсіндірді.

Жуырдағы Кастилья мен Арагон да кездескен соғыс қақтығыстарынан корольдің қазынасы қатты зардап шекті, сондықтан Сантангель патшаларға сәйкес келетін ақшаны қарыз ретінде төлеуді ұсынды.

Санта-Фе қаласының капитуляциясы

1492 жылы 17 сәуірде Христофор Колумбтың заңды өкілі католик монархтарының өкілдерімен келіссөздер жүргізуге отыра алды. Егер генуалықтар жоспарлаған сапарлар сәтті болса, ол үлкен жеңілдіктерге ие болар еді:

Біріншіден, ол Кастилия мен ол таба алатын жерлердің адмиралы атағын алады. Ол сонымен қатар оны мұрагерлікке айналдыруды сұрады.

Ол және оның ұрпақтары үшін тағы бір артықшылық — вице-президент және генерал-губернатор, оның кезінде аралдар мен материкте ашылған жерлер.

Коммерциялық сот ісіне құзыреті бар еді, сонымен қатар барлық өнімдердің немесе тауарлардың 10% -ын сол жерден алуға болады, ал тәж олардың 1/5 бөлігін сақтап қалады. Сонымен қатар, Колумб сапардағы шығындардың 1/8 бөлігін өз мойнына алуы керек екендігі және сол пропорцияда сол жерден табылған табыстарды алатындығы анықталды.

Санта-Фе капитуляцияларында Колумбқа үш кемеден тұратын әскери-теңіз флотының капитаны болуға мүмкіндік берген бірнеше корольдік цедулалар да шығарылды.

Сол сияқты, ол патшаның әр түрлі жағалауындағы қалаларының көршілерінен 3 каравельді тәркілей алатын патша ережесін алды.

Палос және финстер

Палос-де-ла-Фронтера тұрғындары корольдіктерге екі каравель, сондай-ақ Генуялық штурманға кронға қызмет ретінде экипаж беру керек деген ережені естігенде қуанды.

Экспедицияға келген еріктілер аз болды, сондықтан әуелі қалада тұтқындарды пайдалану идеясы көтеріліп, Америкаға алғашқы испандықтар сотталған деген мифке жол берілді.

Іс жүзінде бұл шара қолданылмады, себебі бұл жобаға қаладағы ең беделді теңізшілердің бірі Мартин Алонсо Пинзон қосылды және онымен бірге көптеген білікті теңізшілерді сүйреді.

Сонымен қатар, Пинзон 500000 мараведилермен ынтымақтастықта болды және сапарға шығу үшін кемелерді бүкіл қаланың ең жақсы жағдайында алды. Пинзонның таныстарының арасында ағайынды Ниньо мен Кинтеро болды.

Үш каравель

Таңдалған кемелер ағайынды Ниньоларға тиесілі Ла Нинья болды. Сол сияқты, Пинта мен Санта-Мария да қатысты, бұл үшеуінің ішіндегі ең үлкені болды, демек Нао капитан немесе флагмандық.

Бұл номинация Санта-Мария кеменің тағы бір түрі — португалдық нао болған деген болжамға келген шатасуға жол берді, бірақ уақыттың барлық дерлік дерегінде олар Колумб қолданған қайықтарды «үш каравель» деп атайды. .

Америкаға саяхат

Христофор Колумбтың ерлігі еуропалықтар зерттеп көрмеген аймаққа жол ашты. Жаңа әлемде байлықтар мен мүмкіндіктер мол болды, дегенмен кейбір саяхатшылар Америкаға бұрын жеткенімен, континенттер арасында ешқашан байланыс орнамады.

Лейф Эриксон Америка жеріне аяқ басқан алғашқы еуропалық адам болғанға ұқсайды, бірақ оның шабуылдары континенттердің ешқайсысына әсер етпеген.

Сонымен қатар, Колумбтың сапары еуропалық державалардың бұл аймақта колония құруына үлгі болды.

Бұл қоныстар еуропалықтарға христиандықты таратуға, сондай-ақ оның күші мен ықпал ету аймақтарын кеңейтуге қызмет етті. Олардың арқасында олар экономикасы мен саудасын, әсіресе жаңа өсімдіктермен, жануарлармен және басқа да сәнді тауарлармен нығайтты.

Генуездіктердің саяхаттарымен «барлау дәуірі» деп аталатын кезең басталды, онда әр түрлі елдер жаңа континентті білу және бақылау үшін күресті.

Сол сияқты, олар басқа да бай жерлердің бар-жоғын білу үшін бүкіл әлемді білудің маңыздылығын білді.

Бірінші саяхат (1492– 1493)

Зерттеушілер 1492 жылы 3 тамызда Пуэрто-де-Палостағы Испания жағалауынан кетіп қалды. Кейбір мәліметтер бойынша капитанның «нао» (кеме) ратчет болған, ал басқалары үшін бұл nao Португал тілі. Қалай болғанда да, қазіргі заманғы жазбаларда үш каравель туралы айтылады.

Капитандық кеменің алғашқы атауы «Галлега» болған, бірақ ол Санта-Мария болып өзгертілді. Колон генерал-капитан, ал оның иесі болған Хуан де Ла Коза шебер, ал Педро Алонсо Ниньо ұшқыш болған.

Екінші жағынан, Мартин Алонсо Пинзон Пинтаның капитаны, ал оның ағасы Висенте сол лауазымда, бірақ Нинаның бортында қызмет еткен.

Топ Канар аралдарына жол тартты, олар 6 қыркүйекке дейін болды, сол кезде олар белгісізге сапарларын бастады. Генуялықтар Азия жағалаулары сол жерден 3 немесе 5 мың шақырым жерде деп сенді.

Шындығында, оларды Азиядан он тоғыз мың шақырым және Америкадан төрт мың бес жүз шақырымнан астам алшақтатқан. 14 қыркүйекте экипаж екі құсты көрді, олардың қатысуы олардың құрлыққа жақын екенін ғана көрсете алады.

Екі әлемнің кездесуі

10 қазанда матростар наразылық білдіре бастады, себебі тамақ нашар, су тапшы және Колумб оларға уәде еткен жолды таппады.

48 сағатқа жетпейтін уақыт ішінде әлемнің тағдыры теңізші Родриго де Триана «Жер!» Деп айқайлағанда өзгерді. Пинта бортында. 12 қазанда олар Багамадағы «Сан Сальвадор» деп аталатын аралдың жағасына қонды.

Христофор Колумб қонып, бейбіт аборигендерді тапты, олардың көпшілігі Лукая, Тайно және Аравак.

Зерттеуші оларды пайдалы, мойынсұнғыш және христиан дінін қабылдауға оңай деп сипаттады. Сол сияқты, ол олардың бейнеленген алтын әшекейлері туралы айтты.

Ол патшаның қатысуымен бірнеше адамды әкелуге уәде берді. Ол сондай-ақ олардың денелерінде тыртықтар бар екенін және оларға теңіз арқылы келген басқа жауынгер тайпалар шабуыл жасағандай болғанын көрсетті.

Жолда олар архипелагтан үлкен аралдар тапты, олар үлкенге дейін Хуана, содан кейін қазіргі Куба деп атады. Ол жерде адмирал саудаға тыйым салды, бірақ 4 зерттеушіні жағаға жіберді.

Пинзон 1492 жылы 21 қарашада тәуелсіз тур жасады. Кейбіреулер оны ашкөздік басқарды деп айтады, ал басқалары оны Колумбтың нашар үкіметі үшін айыптайды.

Испан

Христофор Колумб Кубаның солтүстік жағалауымен саяхатын жалғастырып, кейінірек ол Испаньола деп атаған жаңа арал тапты. Ол бірнеше жергілікті кафелермен кездесті және 1492 Рождество қарсаңында Санта-Мария кеме апатқа ұшырады, бірақ жергілікті тұрғындар оның заттарын қалпына келтіруге көмектесті.

Кеме бөліктері кішігірім баспана құруға қызмет етті, оны олар Форт Навидад деп атады. Испандықтар Гуаканагари есімді көсемі Каонабо бастаған Магуанамен қақтығыстарда болған марин тайпасына, тайиносқа қорғауды ұсынды.

Жергілікті тұрғындар мен еуропалықтар арасындағы келісім 39 испандықты фортта қалдыру және оның орнына Колумбқа жергілікті байырғы тұрғындарға тиесілі алтынмен сыйлықтар беру болды.

Пинзонның тәуелсіз сапарының нақты бағыты белгісіз, кейбіреулер оны «Бавекке» бет алды деп ойлайды, Ямайкаға және Багамның басқа аралдарына барды, бірақ оның саяхаттары туралы жазбалар жоқ.

Ақырында, Пинцон басқа жолмен Испаньолаға келді және ол Колумбтың апатқа ұшырағанын білді, сондықтан ол оны тез қарсы алды. 1493 жылы 6 қаңтарда Колумб пен Пинзон татуласып, бірге жолды жалғастырды.

Қайту

Еуропаға оралмас бұрын Колумбтың экспедициясы байырғы американдықтармен тек бір рет дұшпандық кездесу өткізді. Бір топ сигаройшылар испандықтардың ойлағанындай сауда жасағысы келмеді және оларға шабуыл жасады, бірақ соңғылары қашып үлгерді.

Қаңтардың ортасында аман қалған екі кеме Испанияға оралды, бірақ тағы бір дауыл оларды тағы бір рет бөлуге мәжбүр болды.

Пинта ақпан айында Байоннаға келген кезде, Нинаны азор аралына апарып тастады, сонда олар өздерінің қарақшылар болуы мүмкін деп ойлап біраз уақыт ұсталды. Пинзон Испания жеріне аяқ басқаннан кейін бүкіл аумаққа экспедицияның нәтижелері туралы хаттар жіберді.

Колумб алдымен Португалиядағы портқа қол тигізіп, сол жерде корольмен кездесіп, испан тәжіне қызмет етудегі ашқан жаңалықтарын талқылады. Бірден португалдықтар бүкіл жоба Алькачова келісімін бұзды деп мәлімдей бастады.

1493 жылы наурызда Генуялық штурман Севильяға қонған кезде, корольдердің оның Кортестің алдында болуын мүмкіндігінше тезірек сұрағанын білді. Ол Барселонада «үндістермен», попугаялармен, зергерлік бұйымдармен және экспедициясының алтындарымен бірге пайда болды.

Салдары

Американдық аборигендерді шоқындырғаннан кейін, генуездік штурман өзінің мол және жақсы ресурстарына ие болған келесі экспедицияға қатысты барлық заттарды дайындау үшін 20 маусымда Севильеге оралды.

Көп ұзамай католик монархтары атақты Александрия бұқаларын алды, олармен католик сенімін кеңейтуге өздерін арнаған кезде Папа Александр VI оларға жаңа территорияларды басқаруға мүмкіндік берді.

Алайда, Хуан II үшін бұл Алькачова келісімшартымен айқын қайшы келе берді. Күрделі келіссөздерден кейін 1494 жылы Тордесилья шарты жасалып, жаңа жерлерге құқықтар бөлінді.

Екінші рейс (1493– 1496)

Жаңа экспедицияның мақсаты — сол кезге дейін азиялық территориялар деп ойлаған жерді жаулап алу, отарлау және евангелизациялау. Колумбус басқарған жаңа флот құрамында 1500 ер адамнан басқа 5 наос пен 12 каравель болды.

Сол сапарда шіркеулер құру, Құдай сөзін уағыздау және тіпті тәубе етуді бастау үшін бірнеше францискалық дінбасылар жіберілді.

Сапардың әскери жетекшісі Педро Маргарит болды, Хуан де ла Коза оларды картограф ретінде бірге алып жүрді. Олар 1493 жылы 25 қыркүйекте Кадизден шығып, Канар аралдарына бет алды.

Христофор Колумб кеткеннен кейін көп ұзамай оның ағасы Бартоломей Испанияға келді және оған тағы 4 каравель берілді.

Ашылымдар

13 қазанда олар Канар аралдарынан кетіп, 3 қарашада олар Кариб теңізіне оралды, сонда олар Кіші Антильдің бір бөлігін ашты және басқа аралдармен қатар Доминика, Гваделупа және Антигуа жағалауларын көрді.

Олар жағалауға Карибтардан қашқан Аравак әйелдері мен екі жас әйелді құтқарды. 19 қарашада олар басқа аралдың алдынан өтіп бара жатқанда, өздері құтқарған байырғы адамдар қайықтан секіріп, жағаға жүзіп кетті.

Олар Колумб Сан-Хуан Баутиста деп атауды шешкен Бокерон шығанағына кірді. Кейінірек арал Пуэрто-Рико болып өзгертілді. Олар Санта-Круз аралынан өтіп бара жатып, байырғы тұрғындармен қақтығысқан.

Ішкі

1493 жылы қарашада олар Испаньолаға оралған кезде Навидад форты өртте жойылғанын және бірнеше испандықтар Каонабо адамдарының қолынан қаза тапқанын анықтады.

Христофор Колумб 1494 жылы 2 қаңтарда Ла Изабела деп аталатын елді мекен құрды. Сол жылдың наурыз айында олар аралға территорияны зерттеу үшін кіруге шешім қабылдады және бес күннен кейін Санто-Томас бекінісін салуға кірісті.

Тайностармен қақтығысу

Генуездік штурман теңізге оралуға шешім қабылдады және сол кезде Ямайка аралымен кездесіп, Кубаның оңтүстік жағалауын зерттеді. Сонымен қатар, испаньолалықтар бақылаудан шығып, кейбіреулері Испанияға оралуға бел буды, ал басқалары жергілікті әйелдерді тонауға және зорлауға кірісті.

Еуропалықтардың деструктивті әрекеті Каонабоның басшылығымен Санто-Томас бекінісіне шабуыл жасаған жергілікті какикалардың ашуын туғызды, бірақ оларды тез Алонсо де Охеда мен какикада тұтқындаған тағы 15 испан бақылап отырды.

Христофор Колумб қайтып келгенде, ол Каонабоны Испания патшаларының алдына жіберуге шешім қабылдады, бірақ жолда оның кемесі бұзылды. Содан кейін жергілікті төрт тайпа бірігіп, испандықтарға қарсы тағы бір шабуыл жасап, Каонабоны құтқарды.

Акция Ла Изабеладан шамамен 100 км қашықтықта өтті және оның аты 1495 жылы 27 наурызда Вега Реал шайқасы болды. Испандықтардың жеңісі аралға бейбітшілік әкелді. 1496 жылы Колумб Еуропаға оралып, Кадис портына 11 маусымда келді.

Үзіліс

Христофор Колумб екінші сапарынан оралғаннан кейін Еуропа құрлығында ұзақ уақыт болды. 1497 жылы маусымда оның испан монархтарымен тыңдаушылары болды және сол кезде патшалар ашылған жерлерге өздерінің юрисдикциясын растады.

Өз тарапынан Колумбқа 1498 жылы 22 ақпанда мэразго, яғни орта ғасырдың заңды қайраткерін құру тапсырылды, ол арқылы адам иелік етпеу үшін барлық активтерді кім иеленетіні анықталды. сәттілік бөлінді.

Бұл жағдайда сол мэразгоға таңдалған оның ұлы Диего болды, ол Фелипа Монизге үйленуінің өнімі. Ол сондай-ақ туыстарының игілігі үшін қор құрды, бірақ ешқашан оның күңі мен Фернандо Колонның анасын қоспаған: Беатрис Энрикез де Арана.

Үшінші саяхат (1498 — 1500)

Осыған орай, Христофор Колумбтың миссиясы Иоанн II сендіргендей континентальды массаның бар екендігі шынымен де болатындығын анықтау болды. Барлығы сол кезде бұл континент Азия болуы керек деп ойлағанымен, ол шынымен Америка болды.

Колумб 1498 жылы 30 мамырда 8 кемемен және 226 экипаж мүшесімен Санлукар-де-Баррамеда портынан кетті.

Ол жерден олар Мадейраға, кейінірек Канар аралдарына кетті. Сол кезде олар жолдан айырылды, ал кейбір кемелер Испаньолаға жөнелтілді, ал басқалары Колумбпен бірге жаңа жолға түсті.

Адмирал өзімен бірге кеме мен екі каравель алып, 1498 жылы 21 маусымда Ла-Гомерадан кетті. Ол 4 шілдеде Кабо-Верде арқылы өтіп, 31 шілдеде Алонсо Перес жер көрді, бұл аралдағы үш үлкен таулар шомылдыру рәсімінен өткен «Тринидад».

Жақын жерде олар үнділермен бірге бар 24 канадалықтармен байланыс орнатты, олар барабандарды естігенде испандықтарға шабуыл жасай бастады, бірақ кейін тынышталды.

Материктің ашылуы

Тринидад аралының оңтүстігінде олар Ориноко атырауын тауып, Колумбтың кемесін батып кететін толқынның әсерінен бұл ауданды Бока де Драго немесе Серпиенте деп атады. Зерттеушілер Пари шығанағын аралап, інжу-маржандар алды.

Ақырында Колумб 1498 жылы 3 тамызда қазіргі Венесуэлада орналасқан Макуроға қонды. Бұл жерді генуалық штурман «Благодать» деп атады және бұл мүмкін Едем бағының нақты орналасқан жері деп санады.

Адмирал жергілікті тұрғындардың ізгі ниетін ұстап, осы аймақта 12 күн болды. Аудандағы тұщы судың көптігі мен күшіне байланысты ол бұл арал емес, континент деп бағалады.

Содан кейін олар саяхаттарын жалғастырып, Коч пен Кубагуа деп атаған екі кішігірім аралды тапты, ол Колумб Асуньонды шомылдырған үлкенге жақын болды және бір жылдан кейін олардың ішіндегі інжу-маржан болғандықтан Маргарита деп аталды. жағалаулар.

Hispaniola дегенге қайта келу

Испаньоланың оңтүстігіндегі Санто-Доминго қаласында губернатор ағасы жоқ кезде Бартоломе Колон болды. Франсиско Ролдан бастаған кейбір адамдар бүлік шығарып, аралға кірді.

Көтерілісшілер Жаңа әлемде таба алатын болжамды байлықтар бос уәдеден басқа ештеңе жоқ деп мәлімдеді, өйткені алынған алтын өте аз болды.

Бір уақытта испандықтардың жартысы және үндістердің көп бөлігі Колумбқа қарсы көтеріліс жасады. Кейбіреулері Еуропаға оралды, корольдік билікке ағайынды Колумбтар тәждің атынан жасаған жаман үкімет туралы хабарлады.

Генуездіктер Испаньолаға келгенде, ол ер адамдармен келіссөздер жүргізіп үлгерді және әртүрлі жеңілдіктер жасау арқылы атмосфераны тыныштандырды.

Олар алған артықшылықтардың қатарына жалпы рақымшылық, аборигендерді жеке қызметші ретінде пайдалануға рұқсат беру кірді, олар тайно әйелдерін ала алады және қарыз болған жағдайда олар екі жылдық жұмыс төлемін алады.

Түрме және Еуропаға оралу

Фернандо мен Изабель Колонстың деспоттық үкіметіне қатысты оларға түскен шағымдарды анықтау үшін Франциско де Бобадилья атты инквизитор жіберуге шешім қабылдады. Егер рас болса, діни қызметкер Испаньолада қажетті әрекеттерді жасауға барлық күшке ие болды.

Бобадилла 1500 тамызда Санто-Домингоға келіп, Испанияға жіберген Колонды дереу басып алды. Сонымен қатар, ол Испания корольдері бұйырғанға дейін аралдың басқарылуын басқарды.

Христофор Колумб және оның ағалары Кадиске 1500 жылы 25 қарашада келді және түрмеде отырғаннан кейін монархтар оны босатуға шешім қабылдады, бірақ өзі тапқан территориялардың билеушісі құқығынан айырылды, бірақ оның байлығы мен құқықтарынан айырылды. үнемді.

Олар Колумбқа саяхат монополиясын сақтауға мүмкіндік бермеді, өйткені тәж олардың отарлауға емес, территорияларды ашуға ниеттері жоқ екенін растады.

Өз экспедицияларын жүргізуге басқа зерттеушілерге осылай рұқсат берілді, сол кездегі ең көрнекті адамдар қатарында Алонсо де Охеда мен Хуан де Ла Козаның, сондай-ақ Висенте Яньес Пинзонның, бірінші болып саналады деп санайды. Амазонка өзенін қараңыз.

Төртінші саяхат (1502 — 1504)

Генуездіктердің Жаңа әлемге соңғы сапарына шығарылған сылтаулардың бірі — Қасиетті жерге саяхат.

Алайда, Испания патшаларының бұл сапарды қолдауларының басты себептерінің бірі — дәмдеуіштер аралына (Моллускас) қолайлы жол іздеуде португалдықтардан асып түсу қажеттілігі болды.

Христофор Колумбқа оның төртінші күнін қабылдауға мүмкіндік берген шарттардың бірі — ол Испаньолада өзінің бұрынғыларына байланысты түсе алмауы.

Сол сияқты, оған 1494 жылы тағайындалған Тордесилья шарты бойынша Испанияға сәйкес келетін барлық территорияларды бақылауға алуды өтінді.

Католик монархтары мен Португалияның Иоанн II қол қойған бұл келісімде испандықтар Португалияның Кабо-Верденің батысында 370 лигаға дейін ашылған және ашылмаған аумақтарға деген құқығын құрметтейтіні туралы келісілді.

Португалдықтар өз тарапынан испан жерлерімен, яғни сол сызықтан батыста тұрғанның бәрімен бірдей әрекет етер еді. Екеуі де өз аумағында тапқан сауда жолдарына кедергі бола алмады.

Америкаға

Христофор Колумб даяшы болмады, оның 51 жылы және артрит ауруы оның қабілетін төмендетіп жіберді, дегенмен ол өзін әлі де пайдалы сезінеді, сондықтан ол тағы да желкенге шығуға шешім қабылдады. 144 экипажы бар екі каравель мен екі наос берілді.

Онымен бірге ағасы Бартоломе және кіші ұлы Фернандо, 13 жаста болған. Алайда капитандарды патшалар тағайындады, олар бұл міндет үшін Диего мен Франсиско Парраны таңдады.

1502 жылы 29 маусымда олар дауыл жақындап келе жатқандықтан, паналауды сұрау үшін Испаньоланың жағасына келді, бірақ губернатор оларға кемелерден кетуге рұқсат бермеді, өйткені тәжі бұған нақты тыйым салған еді.

Колонның флоты оңтүстікте паналайды және дауыл оларды бөліп тастағаннан кейін олар қайтадан жиналды, ал Санто-Домингода елді мекеннің көп бөлігі қирап, кемелер жойылды.

Қадам іздеуде

Колумбтың басты мақсаттарының бірі — дәмдеуіштер аралдарына жол табу болды, олар Орталық Американың жағалауларын аралады және Панаманың байырғы тұрғындарының арқасында оларда Cigare деп аталатын су арнасы туралы жаңалықтар болды, бірақ ол құрлықпен тоқтатылды.

Мұхитқа жету үшін, жергілікті тұрғындардың айтуынша, шамамен тоғыз күндік сапар жаяу жүру керек болған, бұл Христофор Колумбты қызықтырмады.

Панаманың Верагуасында ол Санта-Мария-де-Белен деп атаған ауыл құрды, бірақ жергілікті тұрғындармен тығырыққа тірелгеннен кейін ол сол жерден кетуге мәжбүр болды. Жағдайы нашар олардың кемелері 1503 жылы Ямайкада апатқа ұшыраған екінші дауылға төтеп бере алмады.

Испаньоланың көмегі оларға апат туралы Колумбтың экипажы зардап шеккені туралы хабарланғаннан алты айдан кейін келді және оларды 1504 жылы 29 маусымда Санто-Домингоға алып кетті.

Колондар отбасы 11 қыркүйекте аралдан кетіп, сол жылы 7 қарашада Санлукар-де-Баррамедаға жетті.

Соңғы жылдар

Христофор Колумб Испанияға келгенде, Елизавета патша 19 күннен кейін қайтыс болып, қатты ауырып жатқанын білді. Генуездік зерттеуші, кейбіреулердің пікірінше, өзінің соңғы жылдарын айтарлықтай сәттілікпен өткізді. Ол Севильге қоныстанды және Америкадан әкелінген қымбат металдардың 10% кірісін алды.

1505 жылы тамызда Колумб өсиетін дайындай бастады, ол қайтыс болардан бір күн бұрын 1506 жылы 19 мамырда дайын болды. Ол бүкіл дүние-мүлкін үлкен ұлы Диегоға берді, егер ол еркек ұрпақ әкелмесе, бәрі Фернандоға кететін еді.

Өлім

Христофор Колумб 1506 жылы 20 мамырда Валладолидте қайтыс болды. Ол қайтыс болғанға дейін бірнеше жыл артрит және подагра ауруымен ауырған, қайтыс болған кезде ол 54 жаста.

Оның сүйектері әртүрлі жерлерден өтті: алдымен ол Валладолидтегі Сан-Франциско монастырында жерленді, ал кейін олар Севильядағы Ла Картуджа монастырында орналасты.

Диего Колон өзінің және әкесінің мәйітін Санто-Доминго соборына апаруды бұйырды. 18 ғасырдағы француздар басып кіргеннен кейін Христофор Колумбтың мәйіті Фидель Кастроның төңкерісіне дейін Куба астанасына, Севиль соборына жіберілгенге дейін көшірілді.

Қазіргі уақытта Колумбтың қалдықтарының нақты орналасқан жері Доминикан Республикасы мен Испанияның Севильясы арасында даулы.

Әдебиеттер тізімі

1. En.wikipedia.org. (2019).Христофор Колумб. [онлайн] қол жетімді: en.wikipedia.org [Қол жетімді 18 қыркүйек 2019].
2. Флинт, В. (2019).Христофор Колумб | Өмірбаян, саяхаттар және фактілер. [онлайн] Британника энциклопедиясы. Britannica.com сайтында қол жетімді [18 қыркүйек, 2019 ж. ].
3. Ирвинг, В. және Вера, П. (1961).Христофор Колумбтың өмірі мен саяхаттары. Барселона: Эд.Матеу.
4. Morganelli, A. (2005).Христофор Колумб. Нью-Йорк: Crabtree.
5. History.com редакторлары (2009).Христофор Колумб [онлайн] A&E телевизиялық желілері | History.com. Қол жетімді: history.com [18 қыркүйек, 2019 кірген].

Чем примечательна дата 22 января — Реальное время

Чем примечательна дата 22 января

Фото: Максим Платонов

Сегодня, 22 января, в России отмечают День авиации войск ПВО. В разные годы и столетия в этот день в Санкт-Петербурге царские войска жестоко подавили восстание рабочих — событие вошло в историю как «Кровавое воскресенье», Верховный суд США легализовал аборты, на генсека СССР Леонида Брежнева совершили покушение, началась ссылка ученого Андрея Сахарова, вышел указ президента Татарстана о создании историко-архитектурного и художественного музея-заповедника «Казанский Кремль». Родились: великий князь Московский Иван III, британский философ Фрэнсис Бэкон, английский поэт-романтик Джордж Байрон, советский детский писатель Аркадий Гайдар, российский режиссер театра и кино Сергей Эйзенштейн, советский физик Лев Ландау, поэт-переводчик Юрий Левитанский. Умерли: физик и изобретатель микрофона Дэвид Хьюз, британская королева Виктория, уроженец Татарстана, Герой Советского Союза Алексей Исаев, британский гонщик Майкл Хоторн, мексиканская пианистка, автор песни Besame mucho Консуэло Веласкес Торрес, обладатель премии «Оскар» Хит Леджер. Подробнее — в обзоре «Реального времени».

Соглашение правительств России и Татарстана, создание музея-заповедника «Казанский Кремль»

22 января 1992 года в Москве заключили первое в истории соглашение правительства России и правительства Татарстана об экономическом сотрудничестве. Документ, составленный на русском и татарском языках, подписали заместитель председателя правительства России Егор Гайдар и премьер-министр Татарстана Мухаммат Сабиров. Соглашение было заключено на 5 лет и содержало 14 статей, в том числе следующий пункт: «Стороны признают, что Республика Татарстан на своей территории самостоятельно контролирует разработку, добычу и реализацию природных ресурсов, прежде всего нефти и продуктов нефтегазохимпереработки». Также документом стороны подтвердили, что земля, ее недра, воды и природные ресурсы, расположенные на территории Татарстана, являются достоянием его народа.

22 января 1994 года первый президент Татарстана Минтимер Шаймиев своим указом постановил создать на базе комплекса историко-архитектурных памятников Казанского кремля XII—XIX веков Государственный историко-архитектурный и художественный музей-заповедник «Казанский Кремль». На сегодня он является объектом исторического и культурного наследия федерального значения и особо ценным объектом культурного наследия Татарстана. В 2000 году был включен в список Всемирного наследия ЮНЕСКО. В комплекс входят: центр «Эрмитаж-Казань», Музей истории государственности татарского народа и Республики Татарстан, Музей естественной истории Татарстана и так далее, которые каждый год проводят десятки мероприятий и выставок.

Фото: realnoevremya.ru

22 января 2010 года Минтимер Шаймиев обратился к президенту России Дмитрию Медведеву с просьбой не рассматривать его кандидатуру на должность президента Татарстана, чтобы дать возможность «проявить себя молодому поколению политиков». Его полномочия истекали 25 марта 2010 года. Вместо себя Шаймиев порекомендовал премьер-министра Татарстана Рустама Минниханова — 4 февраля 2010 года Госсовет наделил его полномочиями руководителя региона. Сам Минтимер Шарипович в феврале 2010 года стал председателем попечительского совета Республиканского фонда возрождения памятников истории и культуры Татарстана (фонд «Возрождение»), а с апреля того же года занимает пост Государственного Советника республики.

Покушение на Брежнева, подавление восстания Читинской республики

22 января 1905 года в Санкт-Петербурге произошли события, которые получили название «Кровавое воскресенье» и привели к началу Первой русской революции. Речь идет о разгоне шествия к Зимнему дворцу петербургских рабочих, которые хотели вручить императору Николаю II коллективную петицию о рабочих нуждах. Она включала ряд экономических и политических требований, главным было — созыв народного представительства в форме Учредительного собрания. Императора в этот день не было во дворце. Демонстранты хотели прорваться через оцепление солдат, которые в итоге применили против безоружных рабочих огнестрельное оружие. В результате погибли более 100 человек, несколько сотен были ранены. Арестовали, по некоторым данным, более 500 человек.

Источник: wikipedia.org

Спустя год войска Российской империи подавили восстание Читинской республики — непризнанного государства, самопровозглашенного в результате захвата власти в городе Читинским комитетом РСДРП и Советом солдатских и казачьих депутатов в ноябре 1905 года. Около года в городе проходили демонстрации и митинги, а протестующие захватили оружие. В январе 1906 года для подавления восстания в Читинскую республику направились генерал от инфантерии Александр Меллер-Закомельский и генерал от кавалерии Павел Ренненкампф, и 22 января их войска заняли Читу и начали арестовывать самых активных мятежников. Несколько десятков было приговорено к смертной казни и каторжным работам, кто-то отправился в тюрьму.

22 января 1969 года произошло покушение на Генерального секретаря ЦК КПСС Леонида Брежнева — в этот день в Москве готовились к встрече экипажей космических кораблей «Союз-4» и «Союз-5». Террористом оказался солдат Виктор Ильин. Накануне он дезертировал с двумя пистолетами из части, где служил. Прибыл в Москву, украл милицейский плащ и фуражку, что позволило ему беспрепятственно пройти к Боровицким воротам Кремля и стать в оцепление. Когда правительственная колонна въехала на Красную площадь, Ильин открыл огонь по второй машине, думая, что Брежнев находится там. На самом деле там находились космонавты Андриян Николаев, Валентина Терешкова, Георгий Береговой и Алексей Леонов — последнего Ильин чуть не убил. Один человек все же погиб — водитель лимузина. Ильину грозила высшая мера наказания, однако его признали невменяемым и направили на принудительное лечение — по некоторым данным, он содержался и в Казанской специализированной психиатрической больнице.

Источник: m24.ru

День соборности Украины, первый полет Boeing 747

22 января считается днем рождения попкорна — именно в этот день в 1630 году британские колонисты получили в подарок от индейского вождя Кводекуайна мешок кукурузы, вздувшейся от нагревания. В 1492 году Христофор Колумб во время своего путешествия обратил внимание, что индейцы употребляли попкорн не только в пищу, а также использовали в качестве украшений. На самом деле попкорн появился куда раньше: взорванные кукурузные зерна возрастом 4000 лет были найдены при раскопках в Америке.

Фото: tobolsk.info

22 января 1919 года произошло торжественное провозглашение объединения Украинской Народной Республики и Западно-Украинской Народной Республики в единое украинское государство. Событие получило название «Акт Объединения» («Акт Злуки»). Кроме того, годом раньше был подписан IV универсал УЦР, провозгласивший полную независимость УНР от Советской России. Начиная с 1999 года, на Украине ежегодно 22 января отмечают День соборности.

22 января 1970 года состоялся первый регулярный полет лайнера Boeing 747 с пассажирами на борту. Рейс по маршруту Нью-Йорк — Лондон осуществляла компания Pan American. В зависимости от модификации самолет вмещает от 366 до 581 пассажира. Версии Boeing есть и для военных. Он эксплуатируется до сих пор, всего было произведено более 1,5 тысячи таких машин. Один из самолетов, уже выведенных из эксплуатации, стоит у аэропорта Домодедово в Москве. В результате катастроф и серьезных аварий были потеряны 63 самолета Boeing 747, в авиакатастрофах погибли почти четыре тысячи человек.

Фото: aviapages.ru

Дарья Пинегина

ОбществоИстория Татарстан

Ұлы географиялық ашылулар және олардың нәтижелері туралы қазақша

Христофор Колумбтың Американы ашуы. XV ғасырда португалдық теңізшілер алтын іздеп Африкаға аттанды. Олар Африканың солтүстік жағалауындағы маңызды сауда жолын басып алды. Бұл жолмен алтын тасылатын еді. Бұл Португалияның отарлық экспедициясының бастамасы болатын. Португалдықтар 30 жыл ішінде Африканың батыс жағалауына дейін жетті.

XV ғасырда ежелгі ғалымдардың Жер шар тәрізді деген болжамдары теңіз саяхатшыларының назарын аударды. Кейбір ғалымдар батысқа қарай жүзу арқылы Жерді айналып өтіп, Үндістанға жетуге болады деген пікір айтты. Бұл жолды, Африканы айналып өтуге қарағанда, қысқа жол деп қате есептеді. Үндістанға батыс жолмен жетуге әрекет жасаған еуропалық тұңғыш теңіз саяхатшысы Христофор Колумб (1451-1506) болды. Колумб Генуя қаласына жақын жердегі тоқыма өнеркәсібінде істейтін Доминико Колумб отбасында дүниеге келген.

Жас кезінде Колумб Жерорта теңізінде, Еуропа жағалауларына саяхат жасаған сауда кемелерінде болып, теңіз жағдайларын жақсы біліп алады. Колумб Генуяда тұрғанда географиялық карта сызумен шұғылданады. Ол бұл мамандықты меңгеріп алған соң, інісі Бартоломей Колумбпен бірге Лиссабонға келеді.

Біраз ізденістерінің нәтижесінде Христофор Колумб өзінің Үндістан мен Қытайға апаратын теңіз жолын іздеу сапарын Африканы айналып жүретін шығыстан емес, әлі зерттелмеген, Атлант мұхитын басып өтетін батыстан бастау керек деп шешті. Ол Жердің шар іспетті екенін білетін-ді. Егер олай болса Батысты бетке алып жүзе берсе, қайткен күнде де Үндістаннан барып шығатынын жорамалдады. Оның бұл жоспары ол кезде «ақымақтың ісі» саналатын. Әлі ешкім сырын білмейтін мұхит арқылы кіп-кішкентай кемесымақпен жүзіп өтемін деу шынында көзсіз ерлік еді. Ұзақ жылға созылған қиындықтардан кейін, ақыры Колумб алтын мен жаңа жер байлығына құштар испан корольдерінің назарын аударды.

Христофор Колубтың теңіз саяхаты

Сонымен, Колумб жол бастаушы «Санта Мария» және «Нинья», «Пинта» деп аталатын үш кемемен 1492 жылы Испания жағалауындағы Палос қаласынан сапарға шығады. Бұлар аттанғанда ауа райы ашық болды. Пассат желі бірқалыпты соғып, кемелер батысқа қарай еркін сырғи жөнелді. Бұрын мұндай ашық теңізге шығып көрмеген теңізшілер алғашқыда үрейлене бастады. Кенет көкжиектен жасыл белдеу көрінгенде олар қатты қуанып қалады. Алайда ол жер емес, бетін балдыр басқан Сорогос теңізі болып шығады. Бұл Колумбтың Атлантикадан ашқан бірінші жаңалығы еді. Күн артынан күн жылжып өтіп жатады. Көкжиекке ұласқан көк теңізден басқа көзге ілінер ештеме көрінбейді. Теңізшілердің ішінде торығу байқалды. Дегенмен олар Колумбтың есебі бойынша осы кезде Үндістанға жетуге тиіс екендерінен мүлде бейхабар болатын. Алайда жуық маңда көрінетін жер жоқ еді. Колумб ғажайып ұстамдылық танытып, тұнжыраған теңізшілердің көңілін көтеріп, оларға алтын мен дәмді тағам бергізеді. Ақыры одан да ештеңе шықпай, теңізшілер мұны тыңдауын қойып, «егер енді үш күннен кейін жер көрінбейтін болса, кеменің бетін кері бұрамыз» деген шарт қояды. Колумб амалсыз көнеді.

Айтылған мерзім бітер күннің түнінде сағат екіде, кеме вахтасында тұрған теңізшінің «Жер! Жер көрінді!» деген айғайы естілді. Бұл бір шағын арал еді. Оны Колумб Сан-Сальвадор деп атады. Одан кейін бұлар Кариб теңізіндегі жұпар Куба, ғажайып Гаити аралы, тағы-тағы толып жатқан аралдарды басып өтті. Теңізшілер бұл өңірден алғаш рет жүгері, картоп, темекі сияқты Еуропада жоқ өсімдіктерді кездестірді. Бұларды қай жерде болсын тобылғы өңді, сұлу келген бойшаң адамдар қарсы алды. Дегені қабыл болып тұрған, өзін Үндістандамын деп ұйғарған Колумбтың айтуынша, бұларды саяхатшылар үндістер деп атап кетті. Колумб ешкім білмейтін жаңа құрлық емес, Үндістанға баратын батыс жолын таптым деп топшылайды.

Ақыры үшінші, одан кейінгі төртінші сапарында — өмірінің соңғы жылдарында өзінің «бөтен бір дүние бөлігін» ашқандығы жайында ойланатын болды. Колумб Американы ашқаннан кейін испандықтар жаңа жерді жаулап ала бастайды, онда өз қоныстарын салып, жергілікті халқын құл етеді, қырып-жояды. Колумбтың өзі көп кешікпей король сарайында жүріп жазаға тартылады да, оның қалай өлгенін ешкім білмей қалады. Ал тарихтың әр нәрсені өз орнына қоятыны белгілі. Біз қазір Колумб есімін құрмет тұтып, оны жаңа жер ашқан қаһарман теңізші деп білеміз.

Мұхиттың арғы жағындағы қазынасы мол, жаңа жерлер испандарды қызықтырды. Сол жерге барып орнығам деушілерге король 1497 жылдан бастап рұқсат берді. Бұл байлығы мол жерге көпестер, кедейленген дворяндар, үкіметке наразылар, айыптылар көшіп кетпекші болды. Король үш экспедиция ұйымдастырып, көп адам жіберді. Солардың ішінде Колумб ашқан жерді көруге 1499 жылы Америго Веспуччи де аттанды.

Америго Веспуччи 1501 жылы Португалия королінің келісімімен «жаңа жерге» екінші рет барды. Веспуччи Пинсон, одан кейін Кобрал кашқан Бразилия жағалауын зерттеп қайтады. 1503 жылы Веспуччи үшінші рет «жаңа жерге» саяхатқа шығады. Ол енді Бразилия жағалауымен Үндістанға өтпек болады да, 20° оңтүстік ендікке дейін жүзіп барып Колумб ашқан, одан кейін көптеген Испания саяхатшылары зерттеген «жаңа жер», «бұл Азия аралдарының тізбегі емес, осы күнге дейін белгісіз материк» деген дұрыс қорытындыға келеді. 1507 жылы лотарингиялың картограф М. Вальдземюллер жержүзін Еуропа, Азия, Африка материктеріне бөліп, жаңадан Америго ашқан жерді оның басқа материктермен ұқсастығына қарай «Америка деп атау керек» дейді. Ол кезде Американы «Тоты құстар жері» дейтін. Сөйтіп, жаңа құрлықтың жартысы Америго Веспуччи есімімен аталып кетті.

Осыдан кейін еуропалықтар Американың жаңа материк екеніне сенді. Енді отаршылар Америка байлығын иемденуге жанталасып, жергілікті халықты қырғынға ұшыратты, бірсыпырасын Еуропаға апарып құлдыққа сатты. Аралдардың кейбір байырғы халықтарын еуропалықтар осылайша құртып жіберді. 1500 жылы португалдық теңізші Педру Кабрал Бразилияны ашты. Бұдан кейін еуропалықтар Мексиканы, Перуді, Оңтүстік және Солтүстік Американың басқа жерлерін өздеріне қаратып, бейбіт халықтарын тонап, олардың ғасырлар бойы қалыптасқан мәдениетін, салт-сана, әдет-ғұрпын аяққа басты. Сөйтіп, Колумб, Васко да Гама, тағы басқалардың белгісіз жерлерді ашуы география ғылымы үшін үлкен жаңалық болса, ал еуропалықтардың одан кейінгі саяхаты басып-жаншуды, отарлау саясатын көздеді.

Колумб батыс теңіз жолымен Үндістан, Қытай, Жапон аралдарын ашамын деп барып, жаңа жерді — Американы ашып жүргенде, Васко да Гама Африканы айнала жүзіп, Үндістанды ашты, содан бастап Португалияның Азияны отарлауы басталды.

Васко да Гама. Васко да Гаманың нақты қай жылы туғаны белгісіз, дегенмен кейбір деректерге қарағанда 1469 жылы туған. 1492 жылы Васко да Гама корольдің тапсырмасын орындап, оның Францияда қалған алтын тиеген кемесін Португалияға алып келеді, содан оның аты әйгілі болады. 1497 жылы 8 маусымда Васко да Гаманың төрт кемелі экспедициясы Лиссабон портынан шығады.

Бір апта жүзген Васко да Гама эскадрасы Канар аралдарына келеді. Содан кейінгі сапары сәтті болып, қарашада Африка жағалауына жетті. Бұл жерді адмирал «Әулие Елена» қойнауы деп атайды. Мұнда саяхатшылар сегіз күн аялдап, айналаға географиялық зерттеулер жүргізеді. Адмирал өз күнделігінде «Африка жағалауындағы тұрғындар құлаққа тағатын мыстан басқаны бағаламайды және өздері шетінен батыл келеді» деп жазады. Бұдан әрі Африка материгінің оңтүстік нүктесі «Қайырлы Үміт» мүйісін айналып өтіп, белгісіз теңізбен жүзе береді. 1498 жылы қаңтарда эскадра Замбези өзені сағасына жетіп, мұнда бір ай бөгеледі. Үнді мұхитынан жүзіп өтуге дайындық жасайды. 1498 жылғы мамырда оның кемелері Үндістанға келіп жетті.

Васко да Гама Үндістаннан Португалияға келген соң, король оны Үндістанды жаулап алуға 20 соғыс кемесін беріп аттандырды. 1502 жылы ақпанда Лиссабоннан шыққан бұл әскери экспедиция күзге қарай Каликутке жетеді. Каликут раджасы мұндай жауға қарсылық көрсетпей, олардың айтқанын істеп, сауда жасауға келісім береді. Васко да Гама төрт сағат ішінде қала маған бағынсын деп раджаға елші жібереді. Ол бұған жауап қайтармайды, өйткені бейбіт жатқан елге сауда жасау үшін келген еуропалықтар соғыс ашады деп ойламаған-ды. Айтулы төрт сағат өткен соң Васко да Гама оның айлақтарындағы бүкіл кемелерді басып алып, қалаға зеңбіректен оқ жаудырады. Ғасырлар бойы тұрған сәулетті күмбезді үйлердің күлін көкке ұшырып, қырғынға ұшыратады. Мұндай озбырлық, елді қанға бояу отаршылардың ежелгі әдеті болатын. Васко да Гама бұдан әрі Цейлон, Суматра, Ява аралдарына дейін барып бейбіт елді қырғынға ұшыратты. Мұны көрген қытай халқы өзіне қарайтын аралдардан португал басқыншыларын қуып шығады.

Португалияның географиялық зерттеулері Васко да Гаманың осы екінші экспедициясымен аяқталды. Енді олар біржола отарлау саясатына көшті. 1519-1522 жылдары Азияға батыс жолмен жету мақсатымен Испания ірі теңіз саяхатын ұйымдастырды. Экспедицияны ержүрек, тәжірибелі теңізші Фернан Магеллан басқарды. Бес кемеден құралған экспедиция Оңтүстік Америка жағалауына жетіп, материк пен Отты жер аралы арасындағы бұғаз (қазіргі Магеллан бұғазы) арқылы Оңтүстік Американы айналып өтеді. Одан әрі Тынық мұхитты кесіп өтіп, Филиппин аралдарына жетеді. Осында жергілікті тұрғындармен қақтығыс кезінде Магеллан қаза табады. Оның серіктері Тынық мұхитпен жүзіп, Оңтүстік Африканы айналып, Испанияға жалғыз ғана кемемен қайтып оралады. Дүниежүзін айналып өткен тұңғыш саяхат Жердің шар тәрізді екенін, мұхиттың біртұтастығын және жер бетінің басым бөлігін су басып жатқанын біржолата дәлелдеді.

Географиялық ашылудың нәтижелері

Географиялық ашылулар сауданың бұрын болып көрмеген дәрежеде ұлғаюына себепкер болды. Жеке материктер арасында байланыс орнап, дүниежүзілік сауда өріс алды. Еуропа елдері Америка құрлығын отарлай бастады. Отар елдерден еуропалықтар көптеген өнеркәсіп тауарын, қару-жарақ, мата және басқа да бұйымдар алып тұрды. Еуропаға енді Америкадан темекі мен какао, Азиядан шай мен кофе жеткізіле бастады. Отарлардан Еуропаға көптеген алтын мен күміс әкелінді. Осы бағалы заттардың көбі Испания мен Португалия корольдері мен феодалдарына тиді, Бірақ бұл елдер мешеу болатын, олардың өз өнеркәсібі жоқтың қасы еді. Сондықтан алтын феодалдардың басқа елдерден сатып алған бұйымдарының төлеміне жұмсалып жатты. Отарлардан тоналып алынған бағалы заттар көпестердің, банкирлердің, аса дамыған Еуропа елдерінің ірі кәсіпорын иелерінің қалталарына түсті. Географиялық ашылулар және отарлық басқыншылық Еуропада тауар өндіруді жеделдетуге біршама ықпал етті. Алайда Американың, Азия мен Африканың халықтары үшін бұл отарлық езгіге түсудің бастамасы еді.

Пайдаланылған әдебиеттер:

1. Айтбай Р.Т., т.б. — Дүниежүзі тарихы: Жалпы білім беретін мектептің 7-сыныбына арналған оқулық. — Алматы: Атамұра, 2017. — 144 бет.
2. Электронды қор: wikipedia.org

Вконтакте

Facebook

Twitter

Мой мир

#Ұлы #географиялық #ашылулар #және #олардың #нәтижелері

Америка құрлығы қалай ашылды?

Америка құрлығын белгілі италяндық саяхатшы Христофор Колумб ашқанымен, континенттің неліктен «Америка» терминімен аталғанын біріміз білсек, біріміз білмейміз. Бұл атау Америго Веспуччи есімді саяхатшының есімімен байланысты.

Ұлы географиялық ашылулар кезінде ел арасында жаңа жердің бар екені туралы аңыздар тараған. «Өзені суға емес, сүтке толып ағады» деп суреттелген Үндістанға Еуропадан бірінші болып португалдықтар жетеді. Айта кетсек, Васко да Гама есімді португалдық саяхатшы Африканың оңтүстігі арқылы айналып өтіп, Үндістанға барар жолды картаға енгізеді. Көрші елдің жетістігіне төзе алмаған испан королі жаңа жер ашу мақсатында ұйымдастырылатын саяхатты толық қаржыландыруы туралы жарлық жібереді. Нәтижеде аңызды шындыққа балау үшін, Христофор Колумб корольдің сенімін ақтауға ант етеді.

Корольдік флоттың қолдауымен Христофор Санта-Мария, Нина және Пинта деп аталатын үш кемемен Үндістанға баратын батыс жолды ашу мақсатында ұшы-қиыры жоқ теңіз жолына аттанады. Үш айға тартқан мұхит асу сапарынан кейін испандықтар қазіргі Багам аралдарына жетеді. Расында Колумб Америка құрлығындағы алғашқы еуропалық атанып, ашылған мекенді «Еспаниола», яғни «Кіші Испания» деп атайды.

Багам аралдарына түскен Колумб

Дегемен, Колумбтың есімі оңтүстік Америкадағы бір елге ғана беріледі. Ал түгел құрлық Америка деп аталып кетеді. Неліктен?

Америка сөзі италяндық саяхатшы Америго Веспуччидің құрметіне қойылады. Ол құрлыққа кейіннен барып, оның бөлек материк екенін зерттеп анықтаған. Ал Колумб Үндістанға баратын батыс жолды ашамын деп, жаңа континентке тап болғанын өмірінің соңына дейін білмей кетеді. Сол себепті қазіргі Кариб теңізіндегі аралдар аймағы «Вест-Индия», яғни «Батыс Үндістан» деп аталады.

Вест-Индия

Веспуччи XIV ғасырдың соңына қарай Амазонка мен Бразилия торабын зерттеуге аттанған Алонсо Охеда экспедициясына қатысады. Экспедиция құрамы қазіргі Венесуэла алқабын зерттеп, Испанияға қайтады. Америго мұнымен бөгелмей Португалия королі Мануэль І ұйымдастырған Гонсало Куэльйо экспедициямен құрлыққа қайта келеді. Екінші рет Америго мол ақпарат жинақтай алады. Оған дейін ашылған жерлердің географиялық маңыздылығын танып, Португалияның меншігіне Бразилияны енгізеді. Экспедицияның негізгі мақсаты оңтүстікке қарай жол ашу болған. Нақтырақ айтар болсақ, экспедиция құрлықты айналып өтуге тырысқан. Нәтижеде Куэльйоның үш кемесі оңтүстік Американың 33-ші параллеліне дейін жетеді.

Экспедиция барысында Веспуччи Лиссабонға хат жолдап отырады. Оның екінші жолдаған хаты география тарихындағы төңкеріске алып келеді. Ол географиялық меридианның шектеуіне жетіп қалғанын және Жердің төрттен бір бөлігін қамтитын қашықтықты басып өткенін ескеріп, жердің материк екенін жазады. Оның хаты латын тіліне аударылып, Парижде басылады.

Америго Веспуччи жасаған карта. Оңтүстік Америка

Оның өз замандастары арасында танымал болуына түрткі болған екі пайымы:

— Жаңа географилық ашылулардың басқа материкте екендігі және оның Азияға еш қатысы жоқ болғанын білді;

— Жаңа жердің жергілікті тұрғындары өркениеттен қалып кеткенін түсінді және олар үнділер емес үндістер екенін білді.

1507 жылы неміс картографы Мартин Вальдземюллер өз картасына Америго Веспуччидің жинаған ақпаратын қосып, жаңа құрлықты «Америка» терминімен атауға ұсыныс тастайды. Ұсыныс ғалымдардың тарапынан куәландырылып, Колумбтың есімі шетте қалады.

Одан бөлек, Америго Веспуччи тағы бір саяхатқа қатысуды жоспарлайды. Оның ойынша өзі жете алмаған оңтүстіктің шеткі ендігінде батысқа шығатын теңіз жолы бар болған. Сол бағытты картаға енгізу Веспуччидің орындалмаған мақсатына айналады. Кейіннен бұл торапты әлемді теңізбен айналып шыққан Фернандо Магеллан ашады.  

Сурет: geographyofrussia.com

День в истории: IBM представила новые мейнфреймы System/370 : история, наука, компьютеры, космос, технологии (2015.07.30 06:53) | Общество

В этот день в 1970 году компания IBM анонсировала новую серию мейнфреймов System/370.

В 1502 году Христофор Колумб впервые встретил представителей народа майя.

В 1792 году в Париж с песней на устах вошел Марсельский добровольческий батальон. Сочиненная саперным офицером Клодом Жозефом Руже Де Лилем для Рейнской армии боевая песня была поэтому прозвана «Марсельезой» и стала потом национальным гимном Франции.

В 1829 году в Москве за Тверской заставой были заложены Триумфальные ворота в честь побед российского воинства в 1812, 1813 и 1814 гг.

В 1898 году в Москве была торжественно открыта первая городская канализация.

В 1930 году в районах сплошной коллективизации в СССР была упразднена крестьянская община.

В 1937 году в СССР чрезвычайные «тройки» НКВД получили право выносить смертные приговоры «врагам народа».

В 1938 году Нацистская Германия наградила американского автомобильного магната Генри Форда Железным крестом германского орла.

В 1944 году было принято постановление о борьбе с детской беспризорностью на Украине.

В 1971 году астронавты «Аполлона-15» Д. Скотт и Дж. Ирвин совершили посадку на Луну в районе Хэдли—Апеннины, в Море Дождей.

В 1987 году был завершен полет советского пилотируемого космического аппарата Союз ТМ-2.

В этот день отмечается Международный день дружбы и Всемирный день борьбы с торговлей людьми.

В этот день родились: один из наиболее почитаемых святых Русской православной церкви Серафим Саровский (в миру Прохор Мошнин) (1759-1833), русский военный деятель Николай Юденич (1862-1933), американский промышленник Генри Форд (1863-1947), британский инженер-электроник Клайв Синклер (1940), американский киноактер Арнольд Шварценеггер (1947), американский режиссер Кристофер Нолан (1970).

Постоянная ссылка : https://vestiua.com/ru/news/20150730/68714.html

Севильский собор вики | TheReaderWiki

Собор Святой Марии Престола (испанский: Catedral de Santa María de la Sede ), более известный как Севильский собор — римско-католический собор в Севилье, Андалусия, Испания. ^[1] Он был зарегистрирован в 1987 году ЮНЕСКО как объект Всемирного наследия вместе с прилегающим дворцовым комплексом Алькасар и Генеральным архивом Индии. ^[2] Это четвертая по величине церковь в мире (ее размер остается предметом споров), а также самая большая готическая церковь. ^[3]

После завершения строительства в начале 16 века Севильский собор вытеснил Собор Святой Софии как самый большой собор в мире, титул, который Византийская церковь носила на протяжении тысячи лет. Одна только готическая часть имеет длину 126 м (413 футов), ширину 76 м (249 футов), а ее максимальная высота в центре трансепта составляет 42 м (138 футов). Общая высота башни Хиральда от земли до флюгера составляет 104,5 м (342 фута 10 дюймов).

Севильский собор был местом крещения инфанта Хуана Арагонского в 1478 году, единственного сына католических монархов Фердинанда II Арагонского и Изабеллы I Кастильской.В его королевской часовне покоятся останки завоевателя города Фердинанда III Кастильского, его сына и наследника Альфонсо Мудрого и их потомка короля Петра Справедливого. Среди его часовен расположены надгробные памятники кардиналам Хуану де Сервантесу и Педро Гонсалесу де Мендосе. В соборе также похоронены Христофор Колумб и его сын Диего. ^[5]

Архиепископский дворец расположен на северо-восточной стороне собора.

Строительство и история

Мечеть Альмохадов (1172–1248)

Халиф Альмохадов Абу Якуб Юсуф приказал построить новую великую мечеть для города в 1172 году на южной окраине города.Новая мечеть была посвящена в 1182 году, но не была завершена до 1198 года. Она заменила мечеть, построенную между 829 и 830 годами Умаром ибн Адаббасом на месте современной коллегиальной церкви Дивино Сальвадор в качестве главного молитвенного зала в городе. Мечеть, крупнее и ближе к городскому алькасару, была спроектирована архитектором Ахмадом бен Бассо как прямоугольное здание размером 113 на 135 метров (371 фут × 443 фута) с площадью более 15 000 м ² (160 000 кв. футов) , включая минарет и двор для омовений.Его молитвенный зал состоял из семнадцати проходов, ориентированных на юг, перпендикулярно стене Киблы, как и многие мечети Аль-Андалуса, включая мечеть Ибн Адаббаса. ^{[6] [7]}

«Христианизированная мечеть» (1248–1434)

Вскоре после завоевания Севильи Фердинандом III мечеть Якуба Юсуфа была преобразована в городской собор. Его ориентация была изменена, а его помещения разделены и украшены в соответствии с христианскими обычаями поклонения. Внутреннее пространство было постепенно разделено на часовни путем возведения стен в нишах вдоль северной и южной стен.Почти всю восточную половину собора занимала королевская часовня, в которой должны были храниться тела Фердинанда, его жены и Альфонсо Мудрого. ^[7]

Готический собор (1434–1506, 1511–1517)

Интерьер собора.

Севильский собор был построен, чтобы продемонстрировать богатство города, поскольку он стал крупным торговым центром после Реконкисты в 1248 году. В июле 1401 года городские власти решили построить новый собор, чтобы заменить большую мечеть, служившую собором. до тех пор.Согласно местной устной традиции, члены капитула собора сказали: «Hagamos una Iglesia tan hermosa y tan grandiosa que los que la vieren labrada nos tengan por locos» («Давайте построим церковь такую ​​прекрасную и такую ​​величественную, чтобы те кто увидит, что это закончено, сочтет нас сумасшедшими»). ^[8] Фактическая запись от 8 июля 1401 г., записанная среди прочих Хуаном Сеаном Бермудесом в 1801 г., но ныне утерянная, предлагала построить «una tal y tan buena, que no haya otra su igual» («такой хороший, что никто не быть равным ему). ^[9] Строительство продолжалось до 1506 г. Духовенство прихода отдавало половину своего жалованья на оплату архитекторов, художников, витражистов, каменщиков, резчиков, мастеров и разнорабочих и другие расходы. ^[10] Несколько факторов, в том числе сопротивление королевской власти временному перемещению королевской часовни, задержали начало строительства до 1434 года. В том же году король Кастилии Иоанн II разрешил временную перевозку королевских тел в монастырь собора для хранения. . ^[11]

Через пять лет после окончания строительства, в 1511 году, перекрёстный фонарь, или cimborrio, , рухнул, и работы над собором возобновились. Переход снова рухнул в 1888 году, и работы над куполом продолжались по крайней мере до 1903 года. ^[12] Обрушение 1888 года произошло из-за землетрясения и привело к разрушению «каждого драгоценного объекта под» куполом в то время. ^[13]

Описание

Внутри находится самый длинный неф из всех соборов Испании.Центральный неф поднимается на высоту 42 м (138 футов). В основном корпусе собора наиболее заметными чертами являются большой коробчатый хор, который заполняет центральную часть нефа, и обширное готическое ретабло с резными сценами из жизни Христа. Этот запрестольный образ был делом всей жизни одного мастера, Пьера Данкарта.

Строители сохранили некоторые элементы древней мечети. Сан мечети, то есть двор для омовения верующих для проведения ритуального очищения перед входом в молитвенный зал, сегодня известен как Патио-де-лос-Наранхос.В нем есть фонтан и апельсиновые деревья. Тем не менее, наиболее известным является его минарет, который был преобразован в колокольню, известную как Ла-Хиральда, и теперь является самым известным символом города.

Хиральда

Хиральда — колокольня собора Севильи. Его высота составляет 105 м (343 фута), а его квадратное основание составляет 7,0 м (23 фута) над уровнем моря и 13 м (44 фута) в длину с каждой стороны. Хиральда — это бывший минарет мечети, стоявший на месте мусульманского правления и построенный так, чтобы напоминать минарет мечети Кутубия в Марракеше, Марокко.Он был преобразован в колокольню собора после Реконкисты, ^[14] , хотя самая верхняя часть датируется эпохой Возрождения. Он был зарегистрирован в 1987 году как объект Всемирного наследия ЮНЕСКО. Башня высотой 104,5 м была одним из важнейших символов средневекового города. Строительство началось в 1184 году под руководством архитектора Бен Ахмад Басо. По словам летописца Ибн Сахиба ас-Салаха, работы были завершены 10 марта 1198 года установкой четырех позолоченных бронзовых шаров в верхней части башни.После сильного землетрясения 1365 года шары пропали. В 16 веке архитектор Эрнан Руис Младший пристроил колокольню; статуя на его вершине, названная «Эль Хиральдильо», была установлена ​​в 1568 году, чтобы обозначить торжество христианской веры.

Двери

Севильский собор имеет пятнадцать дверей на четырех фасадах. Основные двери:

Западный фасад

Дверь Крещения , с левой стороны, была построена в 15 веке и украшена сценой, изображающей крещение Иисуса, созданной мастерской Лоренцо Меркаданте из Британии. Он выполнен в готическом стиле с остроконечным архивольтом, украшенным ажурным орнаментом. Он содержит скульптуры братьев Святых Исидора и Святого Леандра и сестер Святых Хусты и Руфины работы Лоренцо Мекаданте, а также серию ангелов и пророков работы мастера Педро Миллана. Главная дверь или Дверь Успения в центре западного фасада хорошо сохранилась и искусно украшена. Кардинал Сьенфуэгос-и-Ховелланос поручил художнику Рикардо Бельверу вырезать рельеф Успения над дверью; он был казнен между 1877 и 1898 годами.

Дверь Святого Михаила или Дверь Рождества украшена скульптурами, изображающими рождение Иисуса работы Педро Миллана. Он был построен в 15 веке и украшен терракотовыми скульптурами Святого Лауреана, Святой Герменгильды и Четырех евангелистов. Сегодня эта дверь используется для шествий Страстной недели.

Южный фасад

Дверь Святого Кристофера или Де ла Лонха (1887–1895) южного трансепта была спроектирована Адольфо Фернандесом Казановой и завершена в 1917 году; Первоначально он был спроектирован архитектором Деметрио де лос Риосом в 1866 году. Перед его воротами стоит копия «Хиральдильо».

Северный фасад

Дверь Зачатия на северном фасаде

Дверь Зачатия (1895–1927, Пуэрта-де-ла-Консепсьон ) выходит на Апельсиновый двор (Патио-де-лос-Наранхос) и остается закрытой, за исключением дней фестивалей. Он был спроектирован Деметрио де лос Риос и закончен Адольфо Фернандесом Казановой в 1895 году. Он был построен в готическом стиле, чтобы гармонировать с остальной частью здания.

Дверь ящерицы (Пуэрта-дель-Лагарто) ведет от Апельсинового двора; он назван в честь чучела крокодила, свисающего с потолка.

Дверь святилища (Пуэрта-дель-Саграрио) обеспечивает доступ к святилищу. Спроектированный Педро Санчесом Фальконете в последней трети 17 века, он обрамлен коринфскими колоннами со скульптурой наверху, изображающей короля Кастилии Фердинанда III рядом со святыми Исидором, Леандром, Хустой и Руфиной.

Дверь Прощения (Пуэрта-дель-Пердон) дает доступ к Патио-де-лос-Наранхос (Патио апельсинов) с Калле Алеманес и, следовательно, на самом деле не является дверью собора. Он принадлежал древней мечети и сохранил форму подковообразной арки того времени. В начале 16 века его украсили терракотовые скульптуры скульптора Мигеля Перрина, подчеркнув большой рельеф Очищения на входной арке. Гипсовые украшения были сделаны Бартоломе Лопесом.

Восточный фасад

Дверь палок или Поклонение волхвов ( Пуэрта-де-Палос или Пуэрта-де-ла-Адорасьон-де-лос-Магос ), украшенная скульптурами Лопе Марина в 1548 году, имеет рельеф Поклонения Волхвов наверху, выполненный Мигелем Перрином в 1520 году. Название «Палос» или «Палки» связано с деревянными перилами, отделяющими эту часть от остальной части здания.

Дверь колоколов (Пуэрта-де-лас-Кампанильяс) была названа так потому, что во время ее строительства здесь звонили в колокола для вызова рабочих. Скульптуры эпохи Возрождения и рельеф на тимпане, изображающий Вход Христа в Иерусалим, были выполнены Лопе Марином в 1548 году.

Часовни

В соборе 80 часовен, в том числе Королевская капелла. ^[15] В 1896 году сообщалось, что в часовнях ежедневно служили 500 месс. ^[16] В часовне баптистерия Святого Антония находится картина «Видение святого Антония » (1656 г.) работы Бартоломе Эстебана Мурильо. В ноябре 1874 года было обнаружено, что воры вырезали часть с изображением святого Антония.Затем, в январе 1875 года, испанский иммигрант попытался продать тот же фрагмент художественной галерее Нью-Йорка. Мужчина заявил, что это полный оригинал Мурильо, а святой Антоний был одним из любимых сюжетов художника. Владелец галереи Герман Шаус договорился о цене в 250 долларов и связался с консульством Испании. После продажи Шаус отправил его в консульство Испании, которое отправило его в Севилью через Гавану и Кадис. ^[18]

Орган

Первоначально в соборе находилась пара исторических инструментов: орган Евангелия Хорди Боша, законченный в 1793 году, и орган «Послание» Валентина и Хосе Валентин Вердалонги, законченный в 1831 году. ^{[19] [20]} Ни один из них не пережил землетрясение 1888 года. В 1901–1903 годах Акилино Амезуа заменил их двойными органами. В 1973 году они были переведены на электрическое управление, и теперь в них играют с единственной консоли с четырьмя ручными управлениями, расположенной на полу между ними.Затем орган был переработан Герхардом Гренцингом в 1996 году, добавив к этому романтически-симфоническому инструменту некоторые более традиционные барочные возможности. ^[19]

Хронология

Золотой потолок, главный неф, Севильский собор

• 1184 – Начато строительство мечети Альмохадов (Harvey 260)
• 1198 – Завершение строительства мечети (Монтьель 12) (Харви 260)
• 1248 – Завоевание Севильи Фердинандом III, христианизация мечети (Монтьель 14)
• 1356 и 1362 — Два землетрясения разрушили минарет, замененный колокольней (Монтьель 12)
• 1401 — (8 июля — Harvey 230) Принято решение заменить бывшую мечеть (Montiel 15)
• 1402 – Начало нефа – юго-западный угол (Harvey 260)
• 1432 — Неф завершен, восточная часть начата (Harvey 260)
• 1466 – Снос Королевской часовни, санкционированный Хуаном II Кастильским (Монтьель 15)
• 1467 – Ист-Энд завершен, хранилища начаты. Добавлены якоря. (Харви 260)
• 1475 — Начались киоски (Harvey 260)
• 1478 — киоски завершены (Harvey 260)
• 1481 – Дверные проемы в главном алтаре завершены (Монтьель 16)
• 1482 — Начато ретабло (алтарь) (Harvey 260)
• 1498 — Хранилища завершены, фонарь запущен (Harvey 260) *
• 1506 — Главный купол (фонарь) завершен (Montiel 16) (Harvey 260)
• 1511 — Фонарь рушится, начинается восстановление (Монтьель 16) (Харви 260)
• 1515 – Завершено строительство новых хоровых сводов (Монтьель 16)*
• 1517 – Новые своды трансепта завершены (Монтьель 16)*
• 1519 — Восстановление фонаря завершено (Harvey 260)
• 1526 — Retablo Mayor завершен (Harvey 260)
• 1551 — Начало Capilla Real (Harvey 260)
• 1558 — Колокольня заменяет фронтон колокольни (Montiel 12)
• 1568 — Хиральда, верхние ступени (Harvey 260)
• 1575 — Реализована Капилла Реал (Харви 260)
• 1593 — Дом капитула ( Sala Capitular ) завершен
• 1793 – Послание органа закончено
• 1831 – Закончен евангельский орган
• 1888 — Обрушение главного купола и сводов (Монтьель 16)

Захоронения

См.

«Севильский собор». Бароне, Дж. Майкл (2013). «Исторические органы Испании» (PDF) . Несбыточные мечты . Проверено 3 апреля 2018 г.

Источники

• Джон Харви, Соборы Испании
• Луис Мартинес Монтьель, Собор Севильи
• Мелтон, Дж. Гордон (2010). «Собор Святой Софии». В Мелтоне, Дж. Гордон; Бауманн, Мартин (ред.). Религии мира: Всеобъемлющая энциклопедия верований и практик (2-е изд.). Санта-Барбара: ABC-CLIO. стр. 1300–1301. ISBN 978-1-59884-204-3 .

Внешние ссылки

Христофор Колумб — Wikipedia @ WordDisk

Христофор Колумб [нижний альфа-1] (;[3] родился между 25 августа и 31 октября 1451 г., умер 20 мая 1506 г.) был итальянским [нижний альфа-2] исследователем и мореплавателем, совершившим четыре путешествия через Атлантический океан. , открывая путь для широкомасштабного европейского исследования и колонизации Америки. Его экспедиции, спонсируемые католическими монархами Испании, были первым европейским контактом с Карибским морем, Центральной и Южной Америкой.

Итальянский исследователь, мореплаватель и колонизатор конца XV ​​века

Имя Христофор Колумб является англицизацией латинского Христофор Колумб . Ученые в целом согласны с тем, что Колумб родился в Генуэзской республике и говорил на лигурийском диалекте как на своем родном языке. Он вышел в море в молодом возрасте и много путешествовал, на север до Британских островов и на юг до современной Ганы.Он женился на португальской дворянке Филипе Монис Перестрело и несколько лет жил в Лиссабоне, но позже завел себе любовницу-кастильку; у него было по одному сыну от каждой женщины.

Будучи в основном самоучкой, Колумб был широко начитан в области географии, астрономии и истории. Он сформулировал план поиска западного морского пути в Ост-Индию, надеясь получить прибыль от прибыльной торговли пряностями. После настойчивого лоббирования Колумба в нескольких королевствах католические монархи королева Изабелла I и король Фердинанд II согласились спонсировать путешествие на запад.Колумб покинул Кастилию в августе 1492 года на трех кораблях и 12 октября вышел на берег в Америке (положив конец периоду проживания людей в Америке, который теперь называется доколумбовой эпохой). Местом его высадки был остров на Багамах, известный коренным жителям как Гуанахани. Впоследствии он посетил острова, ныне известные как Куба и Эспаньола, основав колонию на территории нынешнего Гаити. Колумб вернулся в Кастилию в начале 1493 года, взяв с собой несколько пленных туземцев. Весть о его путешествиях вскоре распространилась по всей Европе.

Колумб совершил еще три путешествия в Америку, исследуя Малые Антильские острова в 1493 году, Тринидад и северное побережье Южной Америки в 1498 году и восточное побережье Центральной Америки в 1502 году. Многие из названий, которые он дал географическим объектам, особенно островам — используются до сих пор. Он также дал название indios («индейцы») коренным народам, с которыми столкнулся. Неизвестно, в какой степени он знал, что Америка была совершенно отдельной территорией суши; он никогда явно не отказывался от своей веры в то, что он достиг Дальнего Востока.Будучи колониальным губернатором, Колумб был обвинен современниками в значительной жестокости и вскоре был смещен с поста. Натянутые отношения Колумба с короной Кастилии и назначенными ею колониальными администраторами в Америке привели к его аресту и высылке из Эспаньолы в 1500 году, а затем к затяжным судебным разбирательствам по поводу льгот, которые, как он и его наследники, по утверждениям, причитались им короной.

Экспедиции Колумба положили начало периоду исследований, завоеваний и колонизации, который длился веками и помог создать современный западный мир.Переводы между Старым Светом и Новым Светом, последовавшие за его первым путешествием, известны как колумбийский обмен. Колумб широко прославлялся в веках ^{[ какие? ]} после его смерти, [6] [7] [8], но общественное мнение пошатнулось в последние десятилетия, поскольку ученые уделили больше внимания вреду, причиненному под его управлением, особенно началу депопуляции коренных таино Эспаньолы, вызванной жестокого обращения и болезней Старого Света, а также порабощением этого народа. Сторонники теории историографии «Черная легенда» утверждают, что Колумба несправедливо оклеветали как часть более широких антикатолических настроений. Многие места в Западном полушарии носят его имя, в том числе страна Колумбия, округ Колумбия и Британская Колумбия.

Подробнее…

Информация о заболеваниях почек и диализе

Управляйте здоровьем почек с помощью myDaVita

Инструменты для почечной диеты Access

Загрузите бесплатные кулинарные книги для почек, получите доступ к руководствам по ресторанам и многому другому.

Получить инструменты

Связь с другими

Присоединяйтесь к нашим форумам, чтобы общаться с другими людьми с заболеваниями почек и партнерами по уходу.

Присоединиться

Возьмите под контроль свое здоровье

Получите доступ к отчетам диализной лаборатории DaVita, медицинским записям и другим данным на портале DaVita® Health Portal.

Начать

Умны ли вы с почками?

Запишитесь на бесплатный образовательный курс по заболеваниям почек, чтобы узнать больше об основах хронического заболевания почек.

Найдите и запросите лечение в одном из наших 2600+ диализных центров.

Полезные для почек рецепты для вашего здоровья

Найдите более 1200 рецептов почечной диеты с низким содержанием фосфора, калия и натрия.

Скачать кулинарные книги

Получите доступ к более чем 10 бесплатным кулинарным книгам от диетологов DaVita, полезных для почек.

Последние материалы по уходу за почками

Последний контент по уходу за почками

Лидер в области качественного диализа

Узнайте, как Центры услуг Medicare и Medicaid (CMS) признали многие центры DaVita высшими оценками в своей программе пятизвездочного рейтинга качества.

Понимание пересадки почки

Если у вас или у вашего близкого человека почечная недостаточность, важно знать все варианты лечения.Один из них — пересадка почки. Познакомьтесь с этой альтернативой диализу.

¹ Диализ в домашних условиях может обеспечить более гибкий график лечения по сравнению с диализом в центре.